- гулрӯй
- [گلروي]он ки рӯяш мисли гул латифу дилкаш аст; хушрӯ, зебо
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
гулбаргрӯй — [گلبرگ روي] гулрӯй, хушрӯй, зебо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гулрух — [گلرخ] ниг. гулрӯ(й) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гулрухсор — [گلرخسار] ниг. гулрӯ(й) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гулчеҳра — [گلچهره] чеҳрааш мисли гул латиф, нозук, рӯяш мисли гул зебо, гулрӯ, гулрухсор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гулъузор — [گلعزار] рӯяш мисли гул, нозуку зебо, гулрӯй, гулрухсор, гулчеҳра … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ